امام جواد
نهمین امام شیعیان نام مبارکش محمد است و القاب و کنیههای فراوانی دارد؛ مشهورترین لقبش جواد و هادی است و معروفترین کنیهاش ابوجعفر.
امام جواد علیه السلام در ماه رجب سال 195 هجری قمری در مدینه چشم به دنیا گشود. پیشگویی ولادت آن امام از زبان پدر بزرگوارش چندین بار مطرح شده بود. ولادت امام جواد همچون ولادت سایر ائمه معصومین علیهم السلام با ویژگیهای مخصوصی همراه بوده است.
مادر بزرگوار امام جواد علیه السلام خیزران نام دارد؛ زنی از خاندان ماریه قبطیّه یکی از همسران رسول خدا صلی الله علیه و آله.
دوران امامت
دوران کودکی امام جواد علیه السلام از دوران شیرخوارگی تا زمانی که در سن هفت سالگی به امامت رسید، با حوادث گوناگون آمیخته است. با شهادت امام رضا علیه السلام و به امامت رسیدن امام جواد در سن کودکی، یکی از موضوعاتی که حتی برخی از یاران امام هشتم را دچار شک و تردید کرد، کم سن و سالی امام جواد جهت مقام امامت بود. به همین دلیل در مواردی امام رضا علیه السلام و در موارد دیگری، خود امام جواد به تبیین آن پرداختند و به شبههها پاسخ گفتند.اگر چه امام جواد علیه السلام نسبت به سایر امامان در سن بسیار کمی به امامت رسید، اما دوران هفده سالهی امامت او، دورانی نسبتاً طولانی و پر حادثه است.
دوران امامت تا شهادت
همسر دیگر امام جواد علیه السلام، سمانه مغربیه نام دارد که مادر امام هادی علیه السلام است.
امام جواد علیه السلام همچون امامان دیگر با بهرهمندی از علوم و معارف ناب توحیدی و دریافت حقایق از عوالم بالا در صحنههای مختلف، گوشههایی از اقیانوس نامتناهی علم و حکمت خویش را در زندگی سراسر رحمت خویش به نمایش گذاشته است.
دفتر زندگی امام همانند سایر ائمه معصوم علیهم السلام آکنده است از برگهایی زرین از مکارم اخلاق ، مناقب و معجزات ، استجابت دعاها ، ارتباط متواضعانه، صمیمانه و همدردی با اصحاب و یاران است.
مناظره با فقهای زمان
محمد بن علی در چند نوبت با فقیهان بزرگ زمان خود مناظراتی برگزار كرد كه اغلب در مجلس خلیفه وقت صورت می گرفت. از جمله این مناظره كنندگان یحیی بن اكثم-فقیه و مشاور مامون و بعدها قاضی القضات مسلمین- وابن ابی داود-فقیه مورد وثوق مامون و معتصم و قاضی بغداد در زمان متوكل- بودند. نقل است در هنگام مناظره با یحیی بن اكثم كه در زمان مامون انجام شد سن محمد بن علی ۹ سال بود. درخشش او در این مناظره در نوع استدلال و تكیه بر اصول فقه اسلامی چنان زیاد بود كه خلیفه را به تحسین او وا داشت. در مناظره با ابی داود، معتصم حكم فقهی صادر شده از محمدبن علی را به دلیل استدلال قرآنی او بر حكم فقهی ابی داود ترجیح داده و دستور به اجرای آن می دهد.
مرگ مامون
در سال ۲۱۸ هجری او به همراه همسرش و پسرش ابو الحسن علی به سفر حج رفتند که در همان سال مامون میمیرد و مردم با برادش معتصم بیعت میکنند. محمد جواد فرزندش را در مدینه میگذارد و خود و همسرش به عراق برمیگردند.رابطه میان او و معتصم خوب نبود و برای همین معتصم سعی بر از میان بردن او میکرد.
درگذشت
در مرگ وی چند قول مشهور است که در همه موارد دست داشتن معتصم و مسموم شدن وجود دارد. یک قول میگوید که توسط همسرش به دستور معتصم مسوم شده و قولی دیگر میگوید به وسیله شخصی به نام اشناس به دستور معتصم شربت مسومی را به وی مینوشانند و وی را در ۲۵ سالگی، مسموم و به قتل میرسانند. مرگ او در آخر ذی القعده ۲۲۰ ه ق در بغداد بیان میکنند.
آرامگاه
آرامگاه او در شهر کاظمین در نزدیکی بغداد در کنار جدش موسی کاظم است. و یکی از گنبدهای حرم کاظمین متعلق به اوست. حرم او یکی از زیارت گاههای شیعیان به شمار میاید که روزانه مورد بازدید هزاران نفر از شیعیان قرار میگیرد.در نزدیکی آرامگاه او شیخ مفید اولین مرجع تقلید شیعه بعد از غیبت کبری, خواجه نصیر الدین طوسی, سید مرتضی، و برادرش سید رضی و ابن قولویه و برخی از علمای دیگر نیز وجود دارد.
النا
۱۳۹۶-۰۹-۰۹ at ۷:۴۲ ق.ظ
النا