اقدام پژوهی چگونه توانستم پرخاشگری دانش آموزم را برطرف کنم بصورت فایل word قابل ویرایش و آماده شده برای تحویل فوری می‌باشد. این اقدام‌پژوهی شامل مقدمه، توصیف وضع موجود، جمع آوری داده ها و شواهد در دوبخش و راه حل‌هایی برای رسیدن به نتیجه مطلوب است همچنین در پایان منابع و مآخذ این اقدام پژوهی ذکر شده است. همچنین برای سهولت استفاده نسخه PDF اقدام‌پژوهی هم برای دانلود اضافه شد، در ادامه بخشی از این اقدام پژوهی را مشاهده می‌کنید.
پیشتر اقدام پژوهی‌هایی با موضوعات مختلف دیگر نیز برای دانلود ارائه کرده بودیم که میتوانید از اینجا برای بررسی و دانلود آن‌ها اقدام بفرمایید
اقدام پژوهی چگونه توانستم پرخاشگری دانش آموزم را برطرف کنم
در تعریف پرخاشگری باید گفت که اگرچه اغلب ما تصور می کنیم که وقتی رفتار پرخاشگرانه ای را ببینیم آن راخواهیم شناخت اما اگر به تحلیلی ظریفتر مبادرت ورزیم مشخص می گردد که او ادراک عامه از پرخاشگری مهم و دو پهلو است به عنوان مثال یک گربه موشی را می کشد – یک شکارچی حیوانی را شکار می کند – یک پزشک به کودکی که گریه می کندآمپول تزریق می نماید .
پرخاشگری معمولا به رفتاری اطلاق می شود که قصد از آن صدمه رساندن به فرد دیگر یا نابود کردن دارایی افراد است . پرخاشگری معمولا دو گونه است نوع اول خصمانه است و غالبا به وسیله درد یا آشفتگی برانگیخته می شود نوع دوم پرخاشگری هیجانی است و هدف اولیه آن آسیب رساندن است به عنوان مثال وقتی دو خواهر و برادر با یکدیگر دعوا می کنند و به یکدیگر مشت می زنند نمونه ای ازاین نوع پرخاشگری مشاهده می شود نوع دوم پرخاشگری وسیله ای است که الزاما به واسطه خشم یا هیجان ایجاد نمی شود هدف این نوع پرخاشگری به دست آوردن پاداشهای مطلوب همچون پول یا کالاهای باارزش است مانند کودکی که کودک دیگری را می زند تا اسباب بازی مورد علاقه خود را بدست آورد .
من در این تحقیق ابتدا راههای کشف علل پرخاشگری امیر حسین را بررسی کرده ام و بعد به نگارش درآورده ام و سپس با روشهای مختلف و مشاهده و … سعی در کاهش مشکل وی نموده ام و مطالبی را که عنوان کردم چکیده ای بود از پژوهش من در این زمینه .
مقدمه :
پرخاشگری و ستیزه جویی در دوران کودکی تا حدی عادی است ولی به تدریج کودک برخود مسلط می شود احتمال دارد عصبانیت اولین علامت یک افسردگی باشد ولی غالبا واکنشی است انفجاری و آتشین نسبت به محرومیت و ناکامی زیرا کودک نمی تواند ابراز خواسته های خود را به تعویق بیندازد پرخاشگری شدید ممکن است به علت احساس رنجش عمیق کودک بر اثر بی علامتی یا تبعیض اولیاء باشد ولی غالبا علت آن تضادها و کشمکشهای درونی کودک در مقابل عوامل آزار دهنده یا احساس عجز و ناتوانی است خشم در کودک به صورتهای مختلف مانند فریاد کشیدن ، گریه کردن ، خود را به زمین زدن و به خاک مالیدن ، گاز گرفتن ، دشنام دادن ، شکستن اشیاء و حتی کتک زدن والدین تظاهر می کند اگر این حالات ادامه یابد باعث عدم رشد اجتماعی و وجدان اخلاقی می شود و در نتیجه در مراحل بعدی زندگی ممکن است به اختلالات شخصیتی منجر شود .
کودکان از لحاظ تداوم رفتار پرخاشگرایانه در طول زمان با هم فرق دارند کودکان که در سالهای اولیه به شدت پرخاشگرند به احتمال زیاد در جوانی و بزرگسالی هم پرخاشگر خواهند بود البته کودکان به هنگامی که با وقایع تنش زایی مثل جدایی پدر و مادر یا به دنیا آمدن کودک جدید روبرو می شوند بیشتر پرخاشگری می کنند ولی پرخاشگری شدیدی که بیش از چند ماه به طول انجامد غالبا حاکی از تداوم داشتن این الگوی رفتار است . معلمان و والدین باید از همان ابتدا که کودک در حدی مشکل آفرین پرخاشگر است برای رفع این معضل مداخله کنند .
توصیف وضعیت موجود :
امیر حسین دانش آموز پایه چهارم در آموزشگاه دولتی مشغول تحصیل می باشد این آموزشگاه دارای ۱۰ کلاس می باشد و حیاط تقریبا بزرگی دارد . مشکل وی چنان حاد بود که از اوایل سال من پی به آن بردن در ضمن بگویم که امیر حسین تک فرزند بود و در خانواده تقریبا مرفه زندگی می کرد پدر وی فروشنده ی لوازم یدکی ماشین آلات بود و مادر وی خانه دار بود گرچه امیر حسین به بچه ها می گفت مادر من کارمند است . من در این جا چند نمونه از کارهای ایشان را بیان می کنم از جمله مشاجره کردن – اذیت کردن و سر به سر گذاشتن – تهدیدکردن – زد و خورد – تخریب اشیاء و …
به نظر من و بقیه همکاران علل اصلی پرخاشگری امیر حسین را باید در برخورد و رفتارهای پدر و مادر نسبت به امیر حسین جستجو کرد همان طور که ذکر کردم امیر حسین تک فرزند بود و مادر وی از آوردن بچه ی دوم به علت ناراحتی که داشت معذور بود در حقیقت ناتوان بود. بنده طی نشست و برخاست هایی که با پدر و مادر ایشان داشتم متوجه شدم که در درجه اول مقصر اصلی پدر و مادر ایشان هستند که از طفولیت امیر حسین هر چه خواسته برایش فراهم کرده اند هر چه گفته انجام داده اند البته خود آموزشگاه هم در پرخاشگری وی دخیل بوده است کهران از پایه اول در آن آموزشگاه تحصیل کرده بود و هر کاری که کرده بود مورد تشویق اولیاء مدرسه قرار گرفته بود و گاهی اوقات هم اولیاء مدرسه را تهدید می کرد که مثلا اگر فلان کار را برای من انجام ندهید مدرسه را ترک می کنم و یک مدرسه غیرانتفاعی دیگر را انتخاب می کنم . اولیاء مدرسه هم برای اینکه این کار را نکند هر چه می کرد چیزی به او نمی گفتند . خلاصه برخوردهای نادرست والدین و اولیاء مدرسه باعث می شد که پرخاشگری امیر حسین روز به روز بدتر شود . البته قابل توجه است که پرخاشگری همیشه ناپسند و زیان آور نیست بلکه اگر از حد اعتدال خارج نشود و هدف آن تسلط بر مشکلات زندگی و ترقی و آسایش آدمی باشد نه تنها سودمند است بلکه ضرورت نیز دارد البته اشکال بزرگی که وجود دارد این است که نمی توان میان پرخاشگریهای ناپسند و زیان آور و آنهایی که برای زندگی ضرورت دارد و سودمند است حدی معین کرد و خط فاصلی کشید. کودکی که علیه بزرگترها سرکشی می کند پرخاشگر است ولی در عین حال نشان می دهد که انگیزه ای او را به سوی استقلال که جزء ضروری است و برای رشد مفید است رهبری می کند .
برای مطالعه ادامه اقدام پژوهی لطفا آنرا دانلود بفرمایید
مشاهده و دانلود اقدام پژوهی پرخشاگری
