خرس قطبی رو به مرگ

با تغییرات گسترده اب و هوای جهانی نسل بسیاری از گونه های جانوری در خطر افتاده است. با گرمایش بیش از حد زمین و افزایش استفاده از سوخت های فسیلی و همچنین الوده کردن هوا و آب های جهانی و آسیب رساندن به لایه محافظ زمین یعنی ازن نه تنها نسل بسیاری از جانواران رو به انقراض گذاشته بلکه برای خود بشر هم تهدیدی برای زندگی کردن محسوب می شود.

ممکن است شما جزء آن دسته از افراد باشید که فکر می‌کنند زندگی خرس و گرگ و روباه،‌ ربط خاصی به زندگی آدم‌ها ندارد و نباید خیلی نگران این بود که خرس‌ها دارند گرسنگی می‌کشند، ‌نسل پرنده‌های مهاجر دارد تمام می‌شود و آخرین فیل‌ها و کرگدن‌ها برای تجارت عاج شکار می‌شوند. اگر شما جزء آن گروه از آدم‌ها هستید،‌ این داستان برای شما نیست.

آنچه می‌خوانید ماجرای «پل نیکلن» است که در جریان یک گشت و گذار، روی تپه‌های اطرافش متوجه یک پتوی سفید می‌شود و وقتی قایق را به ساحل نزدیک می‌کند تا ببیند چه خبر شده،‌ متوجه می‌شود چیزی که دیده،‌ پتو نبوده!‌ او در واقع از دور شاهد زندگی یک خرس قطبی بوده که به نظر می‌رسیده دارد نفس‌های آخرش را می‌کشد.

وقتی خرس قطبی بالاخره توانست از جا بلند شود،‌ نیکلن، عکاس و مستندساز،‌ چندتایی عکس از او گرفت و در اینستاگرام منتشر کرد. او رفت و این بار با تیم مستندسازش برگشت. آقای نیکلن متوجه شد که خوشبختانه خرس قطبی که از گرسنگی شبیه پتو شده بود، هنوز نمرده است اما زندگی‌اش در یکی از جزیره‌های شمالی کانادا،‌ فرق زیادی با مرگ نداشت چون چیزی برای شکار کردن اطرافش نبود و تنهایی وسط بطری‌های خالی نوشابه و اثاث شکسته زندگی می‌کرد.

نیکلن،‌ روز یکشنبه در یک مصاحبه تلفنی با نیویورک تایمز در مورد خرسی که دیده است، گفت: «نه تنها من،‌ بلکه تمام گروه کوچکم وقتی خرس را دیدند به گریه افتادند. می‌خواهم مردم بدانند که وقتی جانورشناسان می‌گویند خرس‌های قطبی در معرض انقراض هستند،‌ معنی حرفشان دقیقا چیست.»

بعد از اینکه عکس‌های این تیم کوچک مستندسازی نشنال جئوگرافی در اینستاگرام منتشر شده،‌ میلیون‌ها نفر از آنچه می‌دیدند شوکه شدند. عکس اولی که در نشنال جئوگرافیک منتشر شده یک میلیون و ۷۰۰ هزار بار پسندیده شده و ۶۳ هزار نفر پای آن نظر نوشته‌اند.

کارشناسان اقلیم و زیست‌شناسان می‌گویند مهم‌ترین چیزی که زندگی خرس‌های قطبی را تهدید می‌کند تغییرات آب و هوا و گرم شدن زمین است. خرس‌های قطبی،‌ فک‌های دریایی را به عنوان غذا شکار می‌کنند،‌ وقتی سطح یخ روی آب دریاها کم و برف زمین آب می‌شود، خرس‌ها فرصت و امکان کمتری برای شکار دارند، در نتیجه چربی کافی ذخیره نمی‌کنند و در فصل‌هایی که شکار در آن ممکن نیست، گرسنگی می‌کشند.

تخمین زده می‌شود که اگر گرمایش جهانی و آب شدن یخ‌های قطبی با همین سرعت فعلی ادامه پیدا کند، تا سال ۲۰۱۵،‌ بیش از ۳۰ درصد کل جمعیت خرس‌های قطبی که حدود ۲۶ هزار قلاده هستند، تلف خواهند شد.

خرس‌های قطبی از سال ۲۰۰۸ به عنوان گونه در معرض خطر انقراض شناخته می‌شوند، آنها یکی از بزرگترین گونه‌های پستانداران جهان هستند. دلایل زیادی برای کم شدن جمعیت خرس‌های قطبی وجود دارد اما آن چیزی که در این عکس‌ها ثبت شده کاملا روشن است، خرس‌ها دارند از گرسنگی می‌میرند و گرسنگی‌شان فقط تقصیر آدم‌هاست!

سال گذشته وقتی عکس‌هایی از «پیتزا» غمگین‌ترین خرس قطبی دنیا که در یک باغ وحش در چین نگهداری می‌شد منتشر شد، خیلی‌ها سعی کردند برای خوشحال کردن خرس قطبی تنها، راهی پیدا کنند. آقای نیکلن، ‌با یادآوری تصویر پیتزا به نیویورک تایمز گفته است: «خرسی که ما از آن عکس گرفتیم،‌ شانس این را نداشته که یک اسم بامزه دریافت کند. هیچ اسمی بهتر از خرس قطبی رو به مرگ، او را توصیف نمی‌کند!»

منبع : ایسنا