پارسال وقتی ابراهیم حاتمی کیا به طعنه به عباس کیارستمی گفت: در حالیکه در ۱۲۰۰ کیلومتر ایران جنگ بوقوع پیوسته بعضی ها دنبال دفتر مشق خود هستند(اشاره ای به فیام خانه دوست کجاست که شخصیت اصلی آن به دنبال پس دادن دفتر مشق دوست خود است) شاید کمتر کسی فکر میکرد که عباس کیارستمی پاسخی به حاتمی کیا بدهد و مثل همیشه از کنار طعنه های نا تمام منتقدانش عبور کند. اما عباس کیارستمی در سال آخر عمر خود به حاتمی کیا گفت: «”خانه دوست کجاست” ماندگار شد چون راجع به یک ارزش انسانی صحبت میکرد اما فیلم‌های تو نماند چون تو راجع به یک پریودی از تاریخ ایران حرف زدی که تازه آن پریود هم برای به هیجان آوردن بچه هابود “احمدپور” (شخصیت اصلی فیلم خانه دوست کجاست) رفت پس داد دفترچه را اما تو به هیجان آوردی و احمدپورهای دیگر رفتند در جنگ و کشته شدند. حالا پس از سال‌ها می‌شود راجع به آن‌ها فکر کرد که آن‌ها چه طوری از بین رفتند در یک جنگی که هیچ مفهومی نداشت.»
عباس کیارستمی یکی از نام آورترین سینما گران مستقل ایرانی روز گذشته در بیمارستانی در شهر پاریس درگذشت. سینما گری که تا روزهای قبل از بیماری همچنان سعی در آفرینش هنری داشت و خود را معطوف به یک جنبه هنر یعنی سینما نمیدانست.
وی از عکاسی و نقد ادبی گرفته تا نقاشی و حاشیه نگاری بر روی شعر را در کارنامه خود دارد. آثاری که همواره در سطح بین المللی ارج و قرب زیاد داشتند و در داخل منتقدان فراوان. وی که همیشه از بی مهری های منتقدانش در داخل کشور متعجب بود در نشستی تعریف کرد:«وقتی نخل طلاراگرفتم کسی به من تبریک نگفت. حتی زمانی که واردفرودگاه شدم، پاسپورتم را که مهر کردند گفتند از در پشتی برو، عده ای جمع شده اند و قصد دارند کتکت بزنند»
عباس کیارستمی تنها کارگردان ایرانی برنده نخل طلای جشنواره معتبر کن است او برای ساخت فیلم طعم گیلاس در سال ۱۹۹۷ این جایزه مهم را از آن خود کرد.
