AMINOPHYLLINE
موارد مصرف: آمینوفیلین برای درمان‌انسداد برگشت‌پذیر راههای تنفسی و آسم‌حاد و به‌عنوان محرک تنفسی در آپنه‌نوزادان مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: آمینوفیلین در بدن تئوفیلین‌آزاد می‌کند. جذب آن بعد از تزریق‌عضلانی آهسته می‌باشد و ممکن است درمحل تزریق رسوب نماید. متابولیسم داروکبدی است و از طریق کلیه‌ها از بدن دفع‌می‌شود.
هشدارها: در صورت وجود خیز حادریوی، ناتوانی احتقانی قلب، تب پایدار،بیماریهای کبدی، پرکاری غده تیروئید،سپسیس و اختلالات صرعی باید بااحتیاطتجویز شود.
عوارض جانبی: تاکیکاردی، طپش قلب،تهوع، اختلالات دستگاه گوارش، سردرد،فراموشی، آریتمی و تشنجات بویژه درموارد تزریق سریع داخل وریدی ممکن‌است مشاهده شود. بعلاوه اتیلین دی‌آمین‌موجود در آمینوفیلین ممکن است باعث‌کهیر، تب یونجه، بثورات جلدی یا التهاب‌پوست شود.
تداخل‌های دارویی: تجویز همزمان‌سایمتیدین، سیپروفلوکساسین،اریترومایسین، پروپرانولول و تیابندازول‌با تئوفیلین احتمالا باعث افزایش غلظت آن‌می‌شود. تجویز همزمان فنی‌توئین وریفامپیسین باتئوفیلین و کشیدن سیگار یاتنباکو احتمالا باعث کاهش غلظت آن‌بواسطه تحریک متابولیسم می‌شود.تجویز همزمان مسددهای گیرنده‌بتاآدرنرژیک ممکن است اثرات‌گشادکنندگی نایژه‌ای دارو را مهار کند.مصرف همزمان با کتامین ممکن است‌آستانه حملات صرع را کاهش دهد.
نکات قابل توصیه: ۱ ـ آمینوفیلین نباید دریک سرنگ با سایر داروها مخلوط شود.
۲ ـ تزریق داخل عضلانی دارو بسیارمحرک است. آمینوفیلین را باید خیلی‌آهسته داخل ورید (حداقل طی ۲۰ دقیقه)تزریق نمود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: به‌عنوان گشادکننده برونشmcg/kg 700 در هر ساعت در افرادسیگاری و مقدار ۴۰۰ mcg/kg در هرساعت برای افراد غیرسیگاری انفوزیون‌می‌شود. برای بیماران مسن یا مبتلایان‌به‌نارسایی قلبی یا کبدی، mcg/kg 200انفوزیون می‌شود.
کودکان: در نوزادان نارس و کوچکتر از۲۴ روز ۱mg/kg هر ۱۲ ساعت انفوزیون‌می‌گردد. در نوزادان نارس و بزرگتر از ۲۴روز mg/kg 1/5 هر ۱۲ ساعت و برای‌نوزادان طبیعی تا سن ۵۲ هفتگی روزانهmg/kg] 5+ (سن برحسب هفته) x [0/2انفوزیون می‌شود. برای نوزادان طبیعی تاسن ۲۶ هفتگی مقدار مصرف تام دارو درسه مقدار منقسم روزانه (هر ۸ ساعت)، وبرای نوزادان طبیعی باسن ۵۲ ـ۲۶ هفتگی‌مقدار مصرف تام دارو در چهار مقدارمنقسم روزانه (هر ۶ ساعت) تجویزمی‌گردد.
در کودکان ۹ـ۱ سال mcg/kg 800 در هرساعت و در کودکان ۱۶ـ۹ سال۷۰۰mcg/kg در هر ساعت، انفوزیون‌وریدی می‌شود.
در صورت تجویز طولانی مدت، سنجش‌غلظت سرمی تئوفیلین و ارزیابی پاسخ‌بیمار به‌آن برای دستیابی به‌غلظت مناسب‌درمانی و به‌حداقل رسانیدن خطر سمیت‌توصیه می‌شود.
اشکال دارویی:
Injection: 250 mg/10ml
ANTIHISTAMINE DECONGESTANT
موارد مصرف: این دارو برای بهبود موقت‌احتقان‌بینی و سینوس‌ها، عطسه وآبریزش از بینی ناشی از سرماخوردگی ورینیت آلرژیک مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: کلرفنیرامین با اثر برروی‌گیرنده‌های H1 اثرات هیستامین را مهارمی‌کند. اثرات ضد موسکارینی این داروتاحدی سبب خشک شدن مخاطبینی‌می‌شود. فنیل‌افرین برروی گیرنده‌های آلفاآدرنرژیک مجاری تنفسی اثر کرده و باایجاد تنگی عروق موجب رفع احتقان‌می‌شود. فنیل پروپانولامین اثر تحریکی‌برروی CNSدارد.
فارماکوکینتیک: کلرفنیرامین وفنیل‌پروپانولامین از مجرای گوارشی‌به‌خوبی جذب می‌شوند. اما جذب‌فنیل‌افرین زیاد نیست. متابولیسم دارو درمجرای گوارشی و کبد صورت می‌گیرد.دفع آن از کلیوی است.
هشدارها: ۱ ـ در خردسالان عوارض جانبی‌این دارو به‌خصوص اثر آنتی‌موسکارینی‌بیشتر دیده می‌شود. در سالخوردگان‌احتمال بروز واکنش‌های متناقض مثل‌تهییج‌پذیری نیز وجود دارد.
۲ ـ در سالخوردگان احتمال بروز خشکی‌دهان، عفونتهای کاندیدیاز دهانی وهمچنین احتمال اسپاسم، توهم و تشنج‌وجود دارد.
عوارض جانبی: عوارض شایع آن شامل‌غلیظشدن ترشحات نایژه و بروزسرفه‌های خشک می‌باشد. احتمال بروزتاری دید، اغتشاش شعور، دفع دشوار یادردناک ادرار، سرگیجه و خشکی دهان‌وجود دارد.
تداخل‌های دارویی: احتمال بروز تداخل باگلیکوزیدهای قلبی (دیژیتال) وجود داردکه منجر به‌آریتمی قلبی می‌گردد.مسدودکننده‌های گیرنده‌های بتا می‌توانندباعث افزایش فشارخون ناشی از این داروگردند. مصرف همزمان این دارو بارزرپین اثر این دارو را کاهش می‌دهد.مصرف همزمان داروهای مهارکننده‌مونوآمین‌اکسیداز (MAO) با این دارومی‌تواند باعث تشدید اثر موسکارینی ومضعف CNS داروهای ضدهیستامین شده‌و باافزایش اثر فنیل پروپانولامین
باعث طولانی شدن و تشدید تحریک قلبی‌گردد.
نکات قابل توصیه:
۱ ـ احتمال بروز خواب‌آلودگی یا سرگیجه‌وجود دارد.
۲ ـ برای کاهش عوارض گوارشی، با غذا،آب و یا شیر مصرف شود.
۳ ـ این دارو ممکن است علائم مسمومیت‌گوشی ناشی از سالیسیلاتها را بپوشاند.
۴ ـ استفاده طولانی مدت از این دارومی‌تواند منجر به وابستگی گردد.
مقدار مصرف: در بزرگسالان سه تا چهارقرص در روز و در کودکان ۱۲ـ۶ سال‌حداکثر ۳ ـ ۲ قرص در روز مصرف‌می‌شود.
اشکال دارویی:
Tablet: Chlorpheniramine Maleate 2.5mg + Phenylephrine HCI 5 mg +Phenylpropanolamine HCI 20 mg
BECLOMETHASONE DIPROPIONATE
موارد مصرف: بکلومتازون به‌عنوان درمان‌نگهدارنده در بیماران مبتلا به‌آسم نایژه‌ای‌مزمن بکار می‌رود.
مکانیسم اثر: بکلومتازون به خاطر مهارترشح فاکتورهای رشد و سایتوکاین‌ها ازلنفوسیت‌ها، ائوزینوفیل‌ها، ماکروفاژها،فیبروبلاست‌ها و ماست سل‌ها اثرضدالتهابی قوی دارد. همچنین باکاهش‌ترشح موکوس در مجاری تنفسی مقدار وویسکوزیته خلط را کاهش می‌دهد.
فارماکوکینتیک: بکلومتازون سریع ازریه‌ها و مجرای گوارش جذب می‌شود.حدود ۲۵ـ۱۰ درصد داروی مصرفی‌به‌ریه‌ها می‌رسد و بقیه در دهان و گلورسوب کرده یا بلعیده می‌شود. متابولیسم‌دارو عمدت سریع و از طریق کبد می‌باشدولی بخشی نیز در کلیه، ریه، یاسایر بافتهامتابولیزه می‌شود. دفع آن از طریق مدفوع‌یا کلیه‌ها صورت می‌گیرد.
موارد منع مصرف: در آسم حاد یا مداوم(به‌دلیل نیاز به‌درمانهای خاص) نبایدمصرف شود.
عوارض جانبی: در صورت استفاده ازمقادیر زیاد (روزانه بیش از ۱/۵ میلی‌گرم)امکان مهار غده فوق کلیوی وجود دارد.ایجاد کاندیدیاز دهانی، تحلیل استخوان،ائوزینوفیلی ریوی و ازدیاد حساسیت‌تاخیری نیز در مورد این دارو گزارش شده‌است.
نکات قابل توصیه: ۱ ـ نحوه صحیح مصرف‌آئروسل‌های استنشاقی باید به‌بیمارآموزش داده شود.
۲ ـ جهت جلوگیری از خشن شدن صدا،التهاب گلو و ایجادکاندیدیاز، بعد
از هر بار مصرف، دهان باید با آب شسته‌شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف معمول۱۰۰ـ۸۴ میکروگرم (۲ پاف اسپری) ۳ تا ۴بار در روز و یا ۲۰۰ـ۱۶۸ میکروگرم
(۴ پاف اسپری) ۲ بار در روز می‌باشد. درآسم‌های شدید ۸۰۰ ـ۵۰۴ میکروگرم(حدود ۱۲ تا ۱۶ پاف اسپری) در روزتجویز می‌شود و براساس پاسخ بیمار،مقدار مصرف، بتدریج کاهش داده‌می‌شود.
کودکان: در کودکان زیر ۶ سال میزان‌مصرف دارو دقیق تعیین نشده است. درکودکان ۱۲ـ۶ سال ۱۰۰ـ۴۲ میکروگرم‌دارو (۱ تا ۲ پاف اسپری) ۳ تا ۴ بار در روزاستفاده شده و یا ۲۰۰ـ۱۶۸ میکروگرم (۴پاف اسپری) ۲ بار در روز استفاده‌می‌شود. در کودکان، استفاده روزانه بیش‌از ۱۰ پاف اسپری (۵۰۰ میکروگرم)توصیه نمی‌شود.
اشکال دارویی:
Nasal / Oral Inhaler:
۱۰mg / container
BROMHEXINE HCI
موارد مصرف: برم‌هگزین به‌عنوان خلطآورو رقیق‌کننده ترشحات موکوسی درمواردی مانند التهاب نایژه، آسم،برونشیکتازی و التهاب سینوس‌ها همراه باتجمع ترشحات موکوسی غلیظ و چسبنده‌در مجاری تنفسی مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: این دارو باتحریک غددمخاطی نایژه و تغییر ترکیبات‌گلیکوپروتئینی موجود در ترشحات،موجب کاهش چسبندگی و رقیق‌شدن‌ترشحات و خروج آنها می‌گردد.
فارماکوکینتیک: این دارو به‌خوبی ازدستگاه گوارش جذب و پس از یک ساعت،به حداکثر غلظت پلاسمایی می‌رسد. داروپس از متابولیزه‌شدن، عمدت از راه ادرار
و به مقدار اندک از طریق مدفوع دفع‌می‌گردد.
هشدارها: در مبتلایان به‌زخم‌های‌گوارشی، بااحتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی: اختلالات گوارشی ازعوارض جانبی دارو هستند.
نکات قابل توصیه: ۱ ـ برای جلوگیری ازعوارض گوارشی، دارو پس از غذا مصرف‌شود.
۲ ـ بهتر است الگزیر دارو، ابتدا باآب رقیق‌شده و سپس مصرف شود.
۳ ـ مصرف شکل تزریقی دارو در کودکان‌کمتر از ۱۲ سال، توصیه نمی‌شود.
مقدار مصرف
خوراکی:
بزرگسالان: مقدار ۲۰ـ۱۰ میلی‌لیتر الگزیریا ۲ـ۱ قرص، ۴ـ۳ بار در روز، مصرف‌می‌شود.
کودکان: در کودکان کمتر از ۵ سال، ۴میلی‌گرم قرص یا ۵ میلی‌لیتر الگزیر، ۲ باردر روز و در کودکان ۱۰ـ۵ سال، همین‌مقدار ۴ بار در روز مصرف می‌شود.
تزریقی:
بزرگسالان و کودکان بیش از ۱۲ سال:روزانه به‌مقدار ۲۴ـ۸ میلی‌گرم به‌صورت‌تزریق آهسته داخل وریدی و یا تزریق‌عمیق داخل عضلانی مصرف می‌شود.همچنین می‌توان مقدار ۲۰ـ۴ میلی‌گرم دارورا به ۵۰۰ ـ ۲۵۰ میلی‌لیتر محلول دکستروز۵ درصد اضافه کرد یا مقدار ۴۰ـ۴ میلی‌گرم‌آن را به ۵۰۰ ـ۲۵۰ میلی‌لیتر محلول ۰/۹درصد کلرورسدیم افزوده و آن راانفوزیون آهسته نمود.
اشکال دارویی:
Elixir: 4 mg/5ml
Injection: 4mg/2ml
Tablet: 8 mg
