اقدام پژوهی آموزش زبان عربی اهداف چالش ها و راهکارها شامل ۱۶ صفحه word قابل ویرایش و آماده شده برای تحویل فوری می‌باشد. این اقدام‌پژوهی شامل مقدمه، توصیف وضع موجود، جمع آوری داده ها و شواهد در دوبخش و راه حل‌هایی برای رسیدن به نتیجه مطلوب است همچنین در پایان منابع و مآخذ این اقدام پژوهی ذکر شده است. همچنین برای سهولت استفاده نسخه PDF اقدام‌پژوهی هم برای دانلود اضافه شد، در ادامه بخشی از این اقدام پژوهی را مشاهده می‌کنید.
پیشتر اقدام پژوهی‌هایی با موضوعات مختلف دیگر نیز برای دانلود ارائه کرده بودیم که میتوانید از اینجا برای بررسی و دانلود آنها اقدام بفرمایید.
چکیده:
ازقرون نخستین اسلامی آموختن زبان عربی به دو سبب یکی اعتقاد و دیگری استواری آن نسبت به زبان فارسی درمیان ایرانیان مسلمان رواجی چشمگیر یافت. اندیشمندان ایرانی مسلمان به همان میزان که در زبان فارسی توانمند بودند، تلاش کردند تا علوم زبان عربی را به نیکی و با مهارت فراگیرند. آنان به واسطه ی کتابت آثار خویش یا ترجمه ی آثار فارسی به زبان عربی، بر تحکیم و تنظیم علوم این زبان و فرهنگ عربی تأثیری شگرف نهادند.
ازمیان ایشان فرهیختگانی چون ابن مقفّع، عبدالحمید کاتب، سیبویه، جرجانی، تفتازانی و … سربرآوردند ودرباره ی فهم الفاظ ومعانی زبان قرآن همّتی والا مبذول داشتند تا از سستی در کتاب آسمانی و بی توجّهی نسبت به الفاظ وحی بکاهند. اقدام پژوهی چگونه توانستم آموزش زبان عربی را بهبود بخشم
بی شک بخشی بزرگ از ماندگاری زبان عربی و علوم آن به واسطه ی همین فرهیختگان ایرانی مسلمان بوده است ولی امروزه اهمیت این زبان تا اندازه ی قابل ملاحظه ای در میان ما ایرانیان مسلمان کم شده و هر روز شاهد کم رنگ تر شدن حضور آن در عرصه های گوناگون هستیم. به راستی چرا؟
دراین امرهر پرسشی مطرح است. نخست: چرا ما ایرانیان باید زبان عربی را بیاموزیم؟ که البته باید پاسخ آن را در تعهد اعتقادی مان و تأثیر زبان فارسی از زبان عربی جستجو کرد. دوم: انگیزه ی بی توجهی به زبان عربی در چیست؟ که پاسخ آن به چند عامل بستگی دارد. از جمله عدم شناخت کافی از علوم زبان عربی و اهمیت ارتباطش با زبان فارسی و نبود شیوه ی مناسب فراگیری آن و عدم آگاهی از کاربرد درست این زبان و سوم: چگونه باید زبان عربی آموخت؟
اغلب دانش آموزان سراسر کشور از فراگیری این درس گریزانند و انگیزه ی یادگیری زبان عربی در آن ها ضعیف گشته است و با توجه به افت شدید دانش آموزان، ذهن اغلب دبیران عربی و مسؤولین آموزشی به این امر معطوف گشته که چگونه می توان موانع جذابیت درس عربی را از میان برداشته و انگیزه های مؤثر در آموزش زبان وحی را در میانشان تقویت کرد؟
کلید واژه ها:
عربی، دانش آموز، معلم، آموزش، زبان.
مقدمه:
زبان عربی زبان دین و آیین و فرهنگ و تمدن اسلامی است واین زبان یکی از عوامل وحدت در بین جوامع و ملل مختلف دنیا با بیش از یک میلیارد مسلمان گشته است. آموزش زبان عربی به منظور درک مفاهیم دینی و قرآنی است همان طور که مقام معظم رهبری فرمودند: « زبان عربی کلید معارف اسلامی است» و نیز به قول استاد شهید مطهری (ره) « زبان عربی، زبان یک قوم نیست، زبان اسلام است. از اهم وظایف ما این است که این زبان را حفظ کنیم. هر فرهنگی، هر تمدنی اگر بخواهد زنده بماند، باید زبانش زنده بماند. اگر زبانش مُرد، خودش مرده است … به خدا قسم ما در مقابل زبان عربی وظیفه داریم که این زبان اسلام را حفظ کنیم نگهداری کنیم … زبان عربی یکی از زبانهای زنده ی دنیاست».
زبان عربی برای ما ایرانیان هیچ گاه به عنوان یک زبان بیگانه تلقی نشده است. ما زبان عربی را زبان خود می دانیم و در همه جا و همه زمان ها به آن احتیاج داریم. برای پی بردن به میراث گرانبهای تمدن اسلامی و زدودن غبار جهل از اذهان مردم نسبت به این تمدن علمی درخشان، راهی جز فراگیری زبان عربی وجود ندارد.
زبان عربی واسطه العِقد گذشته و حال است. اگر جویای هویتی برای خود هستیم و دغدغه ی بی هویتی آزارمان می دهد، می بایست با سابقه ی درخشان تمدن اسلامی آشنا شویم و بدانیم که چگونه مسلمانان در تمامی عرصه های علمی آثاری را از خود بجای گذاشته اند؟ به طوری که بزرگ ترین کتب صرف و نحو و لغت و بلاغت و تفسیر قرآن و جمع احادیث به دست توانای علمای ایران و یا اعراب ایرانی نژاد نگارش یافت نظیر صاحب تفسیرطبری و «الکتاب» سیبویه و «امثال و حکم» میدانی نیشابوری و مقامات حمیدی و مقامات حریری و معجم عربی «القاموس المحیط » فیروزآبادی و « اسرار البلاغه» جرجانی و « مفتاح العلوم» سکاکی درعلم بیان و بسیارند از این قبیل علمای اسلامی و ایران که به عربی نگاشتند و از عربی و بالعکس ترجمه نمودند حال آن که همه می دانیم که آن ادیبان و سخنوران اسلامی و ایرانی فارسی زبانی که به عربی احاطه کامل داشتند، نظم و نثر آنها ذهن و دل ایرانیان را مجذوب خود ساخت ولی بعد از مشروطیت و دوران نو گرایی در ایران تا امروز شاهد مجادله و به نحوی بی توجهی نسبت به زبان عربی هستیم.
با نگاهی به تاریخ زبان عربی در ایران متوجه این موضوع می شویم که با وجود قدمت این زبان و آشنایی دیرین ایرانیان با آن در نحوه ی آموزش این زبان با مشکلاتی جدی روبه رو هستیم در حالی که زبان های دیگر با توجه به حضور نه چندان دیر پای خود، توانسته اند موفقیّت های بیشتری درمقایسه با زبان عربی بدست آورند .
در این مقاله سعی خواهیم کرد ، مسئله راقدری بشکافیم و روشن کنیم که چه موانعی سر راه آموزش «زبان عربی » در پیش روی متعلمان وجود دارد و چرا دشمنان به مخالفت با این زبان بر آمده اند و برای اجرای سیاست های شیطانی خود چه ترفند هایی در پیش می گیرند واصولا چرا غربی ها از تقویت زبان خود حمایت می کنند و دیگر اینکه ما با چه مشکلاتی روبروهستیم ودر این زمینه باید چه کار کنیم و…
ابتدا نگاهی می اندازیم به آغاز ورود زبان عربی به ایران وعکس العمل های ایرانیان در برخورد باآن.
- حمایت و تقویت زبان
از هنگامی که ایرانیان اسلام را پذیرفتند در راه توسعه و تقویت زبان عربی از هیچ کوششی فروگذار نکردند در این راه حتی از خود عرب ها هم پیشی گرفتند و کارهایی درجهت احیای زبان قرآن در زمینه های دستور، معانی و بیان و بدیع و لغت انجام داده اند، که هیچ قوم دیگری حتی عربها هم انجام نداده اند. اقدام پژوهی چگونه توانستم آموزش زبان عربی را بهبود بخشم
- ورود زبان عربی به ایران
با ورود اسلام به ایران و رسمی شدن زبان عربی نویسندگان و شعرا به این زبان سخن می گفتند و می نوشتند و تا قرن های متمادی دانشمندان وعلمای ایرانی، کتاب ها ی خود را به این زبان می نوشتند. استفاده از زبان عربی حتی در هنگامی که اجباری از سوی کسی در میان نبود، رواج داشت و این بدان خاطر بود که علماء و دانشمندان ایرانی، عربی را زبان علمی روز می یافتند و با آن انس و الفتی خاص داشتند زمانی که در ایران سلسله های طاهریان و دیالمه وسامانیان حکومت های نیمه مستقلی را پایه نهاده بودند و زبان فارسی هم در طول این دوران حرکتی جدید یافته بود زبان عربی باز هم به حرکت خود ادامه می داد و هیچ گونه ستیز و کینه ای نسبت بدان مشاهده نمی شد و این کار علی رغم سیاست ضد عربی خلفای بنی عباس ادامه داشت .
- دشمنی بنی عباس با زبان عربی
بنی عباس به خاطر مبارزه با بنی امیه که اساس سیاستشان را برتری عنصر عرب نهاده بودند و هر که غیر عرب بود – از جمله ایرانیان را – حقیر و پست و ذلیل می شمردند، به مبارزه با هر چه رنگ عربی داشت پرداختند و در این راه زبان عربی هم طبعا از تیغ حمله ی آنان در امان نبود .
می گویند ابراهیم امام پایه گذار سلسله ی بنی عباس به ابو مسلم نوشت: کاری بکن که یک نفر درایران به عربی صحبت نکند و هر کس را دیدی به عربی سخن می گوید بکش!
با وجود این سیاست های ضد عربی ما شاهد استفاده از این زبان از سوی ایرانیان هستیم، اگربه کتاب های تالیف شده از سوی ایرانیان در زمینه تنها ادبیات عرب نگریسته شود، متوجه خواهیم شد که مردم ایران به دلیل عشق و علاقه به قرآن و اسلام زبان عربی را زبان بین المللی اسلامی تلقی می کردند و در تحکیم پایه های آن از جان و دل مایه می گذاشتند به همین دلیل بود که مهم ترین کتاب های ادبیات عرب توسط دانشمندان ایرانی به رشته ی تحریر درآمد.
«ما به دین جدیدی درآمدیم و لازم است آنچه را دین جدید به ما عرضه می‌کند، به نیکی دریابیم.اگر درنیابیم، چگونه مسلمان بشویم؟ در نتیجه، این نیاز (به ترجمه) از همان روز اول محسوس بوده است. داستان‌هایی از صدر اسلام برجای مانده که نشان‌دهنده نخستین کوشش‌ها درترجمه ی قرآن است. یکی از آنها مربوط به ترجمه سلمان فارسی از اولین سوره قرآن است و این نشان از یک امر اساسی دارد وآن، این است که ایرانیان احتیاج به ترجمه قرآن داشتند و اگر احتیاج به این کار نبود، این قصه ساخته نمی‌شد . ..» اقدام پژوهی چگونه توانستم آموزش زبان عربی را بهبود بخشم
- اهمیت زبان عربی بعد از انقلاب
با این توصیف سازمان آموزش و پرورش بعد از انقلاب به کتاب های عربی اهمیت زیاد تری داده است و این کتاب ها در دوره های راهنمایی و دبیرستان چندین بار با تغییرات مواجه شده و این بیانگر این مهم می باشد .
امروز بر آن شدیم پیرامون چالش ها و موانع جذابیت درس عربی بر حسب تجربیاتی که در طول سوابق آموزشی با آنها مواجه شده و بحث نموده و نیز راهکارهای لازم جهت اصلاح نقائص و تقویت کاستی ها در آموزش زبان عربی را ارائه دهیم.
عناصر آموزش مطلوب و موانع موجود:
علماء تعلیم و تربیت عناصر مطلوب درآموزش هرزبان وهرعلم را چهارعنصر زیر ذکر کرده اند:
۱- هدف و ضرورت آموزش ۲- کتاب و محتوای آموزشی
۳- معلم و روشهای تدریس ۴- ارزشیابی های لازم
برای مطالعه ادامه اقدام پژوهی لطفا آنرا دانلود بفرمایید.
مشاهده و دانلود اقدام پژوهی آموزش زبان عربی
