1. لؤلؤ و مرجان “ يخرج منهما اللؤلؤ و المرجان” ( الرحمن 22) و خارج كرد از آن دو دريا ، لؤ لؤ و مرجان را . از امام صادق (علیه السلام) روايت است كه منظور از” لؤلؤ و مرجان “ امام حسن و امام حسين عليهماالسلام است . ( تفسير البرهان ، ج 4 ، ص 265، حديث 3)

رهنمودهاي اسلام در مورد خوردن تنها سلامت جسم را تضمين نمي كند بلكه تضمين كننده سلامت هم جسم و هم جان است . از آنجا كه عقل و علم ،برهمه رازهاي آفرينش احاطه ندارند ،چه بسا حكمت برخي از رهنمودهاي اسلام براي دانش امروز ،مجهول باشد ولي بي ترديد اين به معناي بي دليل بودن آن رهنمودها نيست ،چنان كه فلسفه شماري از احكام اسلام ،در گذشته مجهول بود و امروزه علم به راز آنها پي برده است .

بر طبق بینش اسلامی و بر پایه حکم عقلانی، آدمی مأمور به تبعیت و اطاعت همه جانبه از خالق خویش و پروردگار جهان است؛ چرا که انسان از ساعات و یا حتی دقایق بعدی عمر خویش آگاه نیست و در جزئی‌ترین امور، نیازمند خداوند است؛ اما در مقابل، خداوندی که او را خلق نموده، حتی بر کوچکترین اسرار وجودی مخلوق خود واقف است و مقصد و منتهای حرکت او را نیز می‌‌داند. لذاست که عقل بشر، او را به درگاه او رهنمون می‌‌سازد؛

اى كسانى كه ايمان آورده ايد هنگامى كه براى نماز بپاخاستيد صورت و دستها را تا آرنج بشوئيد و سر و پاها را تا مفصل (يا برآمدگى پشت پا) مسح كنيد و اگر جنب باشيد خود را بشوئيد (غسل كنيد) و اگر بيمار يا مسافر باشيد يا يكى از شما از محل پستى آمده (قضاى حاجت كرده) يا با زنان تماس گرفته باشيد (آميزش جنسى كرده ايد) و آب (براى غسل يا وضو) نيابيد با خاك پاكى تيمم كنيد و از آن بر صورت (پيشانى) و دستها بكشيد، خداوند نمى خواهد مشكلى براى شما ايجاد كند بلكه مى خواهد شما را پاك سازد و نعمتش را بر شما تمام نمايد شايد شكر او را بجا آوريد.

در آية 88 سوره نمل آمده است‌: "و تري الجبال تحسبها جامدة‌ً و هي تمرّ مرّ السحاب صنع الله الذي اتقن كل شي إنه خبير بما تفعلون‌; (نمل‌،88) كوه‌ها را مي‌بيني و آن‌ها را ساكن و جامد مي‌پنداري‌، در حالي كه مانند ابر در حركتند; اين صنع و آفرينش خداوندي است كه همه چيز را متقن آفريده‌; او از كارهايي كه شما انجام مي‌دهيد، آگاه است‌."

(آيه 74)- از آنجا كه اين سوره جنبه مبارزه با شرك و بت‏پرستى دارد، در اينجا به گوشه‏اى از سرگذشت ابراهيم، قهرمان بت‏شكن اشاره كرده، مى‏گويد: ابراهيم پدر (عموى) خود را مورد سرزنش قرار داد و به او چنين «گفت: آيا اين بتهاى بى‏ارزش و موجودات بى‏جان را خدايان خود انتخاب كرده‏اى»؟! (وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَ تَتَّخِذُ أَصْناماً آلِهَةً).

با اين كه اين پيامبر عالي قدر، صاحب قدرت و پادشاهى بود، اما لباسى از مو مى پوشيد، و چون تاريكى شب همه جا را فرامى گرفت، دست ها را به گردن خود مى بست و تا صبح از (ترس خدا) گريست، و غذايش را از فروش حصير و بوريايى كه با دست خود مى بافت، تهيه مى نمود و اگر درخواست قدرت از خدا كرد، صرفا براى غلبه بر پادشاهان كافر بود، و گفته شده كه منظور از «طلب قدرت» قناعت بوده است.[۸]

آیةالکرسی، طبق اکثریت روایات و احادیث و منابع، آیه ۲۵۵ از سوره بقره قرآن است. هرچند در بعضی روایات آمده است که علاوه بر آیه ۲۵۵، بهتر است آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره هم خوانده شود. همچنین طبق نظر بیشتر مراجع شیعه، در نماز وحشت بهتر است هر سه آیه (۲۵۵ تا ۲۵۷) تلاوت شود. پیرامون واژه برای کرسی معانی زیر در متون اسلامی نظر گرفته شده است:

1-سوره مباركه كوثر در اين سوره مباركه كه با اهانت به پيامبر اعظم (صلوات الله عليه) بعنوان ابتر بودن است خداوند وجود پر خير و بركت حضرت زهراي مرضيه(سلام الله عليها) را بعنوان پاسخ به اهانت ها قرار داد. قاضي بيضاوي از علماي اهل سنت در تفسير بيضاوي ج1 ص 536 بدان صراحت دارد.