کف دو دست را با هم به چيزي که تيمم بر آن صحيح است(خاک، ريگ،کلوخ، سنگ، اگر پاک باشند) مي زنيم.

تهمت نیز یکی از گناهان کبیره است که از نظر اسلام امری به شدت مذموم و ناپسند است. لذا خداوند متعال برای شخص تهمت زننده مجازات هایی را در نظر گرفته است که انسان را بر آن وا می دارد که هیچ گاه نزدیک این عمل قبیح نگردد تا از عقوبت الهی در امان بماند. چنانچه پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: “من بهت مومنا او مومنه او قال فیه ما لیس فیه اقامه الله تعالی یوم القیامه علی تل من نار حتی یخرج مما قال فیه” (کسی که به مرد و یا زن با ا یمان تهمت بزند و یا درباره او چیزی بگوید که در او نیست ، خداوند در روز قیامت او را بر تلی از آتش قرار می دهد تا از مسئولیت آنچه که گفته است در آید.

مقدمه: از آنجای که انسان موجودی اجتماعی است و زندگی اجتماعی نیازمند تفاهم می باشد، خداوند متعال زبان و قدرت تکلم را در نهاد و سرشت افراد بشر قرار داده، تا در پرتو آن با هم نوعان خویش ارتباط برقرار نموده و به آسانی ما فی الضمیر خود را به یکدیگر تفهیم نمایند.

توکل مفهوم بسیار ظریف و دقیقى دارد که در عین توجه با عالم اسباب انسان را از غرق شدن در آن، و دل بستن به غیر خدا و آلودگى به شرک بازمى‏دارد. مرز توکل آن است که بدانی آنچه نعمت و کمال است از ناحیه خدای متعال است که بر بندگان نازل می شود و به اراده حق است و آنچه تو باید انجام دهی زمینه سازی و ایجاد صلاحیت و شایستگی در خود و اعتماد راسخ به قدرت و عنایت او است تا مشمول رحمت الهی قرار بگیری.

توجه‌ به‌ اين‌ نكته‌ مهم است‌ كه‌ از نظر قرآن‌ كريم،‌ بلكه‌ از نظر عقل‌، پذيرش توبه از سوي پروردگار متعال‌ هيچ‌ شرطي‌ ندارد و به‌ صرف‌ پيدا شدن‌ حالت‌ دروني‌ پشيماني‌ از گناه‌، توبه‌ پذيرفته مي‌شود. اما بايد دانست‌ كه‌ لازمۀ پشيماني‌، تصميم‌ بر ترك‌ گناه‌ و عمل‌ بر طبق‌ دستورات‌ الهي‌ است‌؛ زيرا اگر كسي‌ تصميم‌ بر ترك‌ گناه‌ نداشت‌ و يا بر اساس‌ فرمان‌ الهي‌ عمل‌ نكرد، در حقيقت‌ نسبت به گناه خود‌ پشيمان‌ نشده‌ است‌.

ابزار تنبيه براي تغيير رفتارهاي نامطلوبِ افراد، به ويژه كودكان در زمينه تربيت، پيش از همه به ذهن خطور مي‏كند، در صورتي كه عده زيادي از متخصصان تعليم و تربيت به دليل مضرّات زياد تنبيه با اين شيوه مخالفند؛ گرچه برخي مواقع به عنوان آخرين روش، آن را مجاز مي‏شمارند. هدف از تنبيه كاهش رفتار است؛ بدين‏روي بايد مشخص گردد در چه سطحي و چه شرايطي توسط چه كساني در چه زماني بايد از آن استفاده كرد.

مسخره كردن و دست انداختن ديگران به نامهاي مختلف از قبيل طنز، جوك و غيره پديده اي نابه هنجاری است كه از نظر قرآن و شرع، رفتاري مذموم و نكوهيده شمرده شده است. در مقاله حاضر ريشه هاي رواني و اجتماعي اين نابه هنجاري توسط نگارنده مورد بررسي قرار گرفته و به آثار و پيامدهاي تمسخر ديگران اشاره شده است كه اينك با هم آن را از نظر مي گذرانيم.

((تقليد)) در اصطلاح فقهى ، يعنى مسلمانى كه مجتهد نيست و قادر به احتياط كردن در احكام دينى هم نمى باشد، بايد از مجتهد جامع الشرايط پيروى كند و حكم او را در بيان احكام الهى همچون ريسمانى به گردن خود آويخته و خويشتن را دربست در اختيار اطاعت از فرمان حق كه به نظر وى با فتواى مجتهد بيان شده است ، بگذارد.

در پاسخ به این سوال در مرحله اول باید گفت تقلیدی که در احکام دین است یک تقلید کورکورانه و نا آگاهانه نیست تا کار حیوانات باشد بلکه این تقلید یک تقلید آگاهانه و از روی عقل استت قلید در احکام دین به معنی رجوع به متخصص است همان طور که وقتی انسان مریض می شود و برای درمان مریضی اش به پزشک مراجعه می کند همان طور که وقتی انسان می خواهد ساختمانی بسازد به مهندس و معمار مراجعه می نماید و همان طور که اگر شخصی بخواهد ساختمان بسازد و تخصصی نداشته باشد نه به پزشک برای ساختمان سازی مراجعه می کند و نه خودش مشغول به ساختن ساختمان میشود بلکه به معمار مراجعه می نماید در مسائل دین هم شخصی که متخصص در امر دین نیست باید به متخصص در دین مراجعه نماید و از او کسب تکلیف نماید