چرا خدا انبیا را فرستاده است؟
اولًا بشر قدیم به علت عدم رشد و عدم بلوغ فكرى قادر به حفظ كتاب آسمانى خود نبود؛ معمولًا كتب آسمانى مورد تحریف و تبدیل قرار مىگرفت و یا بكلى از بین مىرفت؛ از این رو لازم مىشد كه این پیام تجدید شود.
ثانیاً در دورههاى پیش، بشریت به واسطه عدم بلوغ و رشد قادر نبود كه یك نقشه كلى براى مسیر خود دریافت كند و با راهنمایى آن نقشه، راه خویش را ادامه دهد؛ لازم بود مرحله به مرحله و منزل به منزل راهنمایى شود و راهنمایانى همیشه او را همراهى كنند.
ثالثاً غالب پیامبران، بلكه اكثریت قریب به اتفاق آنها پیامبر تبلیغى بودهاند نه تشریعى. پیامبران تشریعى شاید از انگشتان یك دست تجاوز نكنند. كار پیامبران تبلیغى، ترویج و تبلیغ و اجرا و تفسیر شریعتى بود كه حاكم بر زمان آنها بوده است.”
و اینکه چرا در زمان ما این کثرت به چشم نمی خورد، به این دلیل است که علما در زمان ما، وظیفه انبیاء را انجام می دهند.
“دوره ختمیّه دوره كمال و بلوغ بشر است. در این دوره آن وظیفه اى را كه صد و بیست و چهار هزار پیغمبر منهاى پنج تا انجام مى دادند (و درواقع خدا خودش انجام مى داد، یعنى پیغمبرانى را براى این كار مبعوث مى كرد)، یعنى تبلیغ را، باید مردم عادى انجام بدهند. این است كه مبلّغین واقعى اسلام، پیامبرانِ پیامبرند، یعنى پیام پیامبر را به مردم مى رسانند.
