تفاوت بی حجابی و بد حجابی
تفاوت بد حجاب و بي حجاب چيست و كدام (در جامعه ما) بدتر هستند؟ آيا كسي كه از روي غفلت كمي در مورد حجاب بي تفاوت باشد با كسي كه تعمدا با پوشش نامناسب در انظار ظاهر مي شود برابر هستند؟ و تكليف ما در برخورد با اين دو قشر چيست؟
بي حجابي به اين معني است كه فردي حجاب لازم و واجب از نظر شرع مقدس را نداشته باشد كه مصاديق آن مانند بدون روسري بودن يا برهنه بودن اعضاي ديگر بدن او مي‌باشد كه خوشبختانه اين نوع در جامعه با بسيار به ندرت ممكن است اتفاق بيفتد و بر اساس قوانين جمهوري اسلامي حتي افراد بيگانه نيز ملزم به رعايت حداقل حجاب هستند.
و بد حجابي يعني اينكه كسي حجاب دارد ولي بصورت ناقص و به نحوي است كه همين حجاب ظاهري را نيز براي تزيين خود بكار برده و روشن است كه غالبا بي حجابي بدتر از بد حجابي است.
در پاسخ به قسمت دوم سؤال بايد گفت البته اين درست است كه اكثر افرادي كه به ظاهر در جامعه با حجابي نامناسب حضور پيدا مي‌كنند قصد و غرضي ندارند و غالبا فشار جامعه و ديگران احساس اينكه گونه اي از لباس پوشيدن مد شده و تبعيت از ديگران باعث مي‌شود كه اينگونه رفتار كنند و بنا به نظر كارشناسان 80% افرادي كه بد حجاب شناخته مي‌شوند اين‌‌چنين طرز تلقي دارند و افرادي كه با عناد و عمد بد حجاب ظاهر بشوند افراد بسيار كمي هستند.
در برخورد با اين افراد بايد گفت كه اصل امر به معروف و نهي از منكر بر همه واجب بوده و يكي از فروع دين مقدس اسلام است و در رديف نماز و روزه و ساير واجبات قرار مي‌گيرد ولي بايد توجه داشت كه امر به معروف و نهي از منكر براي كسي است كه عالما و عامدا دست به يك گناهي مي‌زند يعني هم مي‌داند كه فلان امر گناه است و هم متوجه و با قصد انجام ميدهد بنابراين اگر كسي نداند يا متذكر نباشد درباره او تذكر يا تعليم صادق است نه امر به معروف به هر حال وظيفه اي كه بر عهده آحاد مسلمان است اين است كه ابتدا با زبان نرم و لين ﴿ فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَيِّنًا لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى (طه/44) به آنها متذكر شد چرا كه انسان خواسته يا ناخواسته در پي ارضا كردن جامعه و برآوردن خواست آن است و تشويقها و تنبيه‌هاي ديگران ولو در حد يك نگاه خوشايند يا ناخوشايند به افراد جهت ميدهد كه چگونه رفتار كنند. پس با متذكر شدن آياتي نظير (وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ (نور/31) و بگو به زنان مؤمنه فروپوشند ديدگان خود را و نگه دارند فرجهاى خود را و آشكار نسازند زيور خود را) و انذار به عذاب الهي و تبشير به بهشت و نعمتها و خوشي هاي آن آنها را از بي توجهي به اين مسائل آگاه كرد و گفت كه حجاب محدوديت نيست بلكه مصونيت و حفظ زينتهاي ارزشمند بانوان و تأمين امنيت فردي و اجتماعي و تکريم انسانيت و شخصيت آنان است. بخاطر نيازمندي جامعه به نظم اجتماعي و تقسيم كارهاي اجرايي كشور برخورد فيزيكي و بيشتر از لسان كه در روايات امر به معروف آمده است بر عهده نيروي محترم انتظامي است كه طبق قوانين برخورد كنند و افراد عادي سعي كنند اين امور را به اين نيروها بسپارند و از درگيريهاي فيزيكي برحذر باشند.
