قرائتی و ورزش
حجت الاسلام محسن قرائتی در برنامه ای با نام تشبیه همسر به لباس در قرآن به انتقاد از ساختار آموزشی و ورزشی کشور پرداخت و گفت: اگر من قدرت داشتم یکسال بودجه ورزش را حذف میکردم و همه جوان های مملکت را زن میدادم.
وی در بخشی از سخنانش اظهار کرد: حالا من که مسئول مملکتی نیستم. نه اختیار پول دارم، نه اختیار چیز دیگری. هیچ قدرتی هم ندارم. خدا هم کند که قدرت به دست من نیفتد. چون اگر من قدرت داشته باشم، دست به یک کارهایی میزنم.یک سال بودجه ورزش را حذف میکنم، همه جوانهای عزب را زن میدهم. جوان نان ندارد، خانه ندارد، زن ندارد، بچه ندارد، کلی خرجش میکنیم برود آن طرف دنیا بازی کند و برگردد. دختر از اینجا میرود ایتالیا کشتی بگیرد و برگردد. همینجا در کوچه خودت با دختربچهها کشتی بگیر.
وی افزود: یک کسی گفت: برویم همدان هفت متر میپرم. همینجا بپر ببینیم. این پولی که میخواهی خرج این دختر کنی، برود آن طرف کرهی زمین کشتی بگیرد و برگردد. جهیزیهاش را درست کن. ما در مملکتمان مشکل جگر داریم. لیسانس اوه… فوق لیسانس اوه… حجت الاسلام اوه… هر چه بخواهی داریم. آن چیزی که الان در مملکت ما کم است، جگر است. وزیر به من میگوید: در تلویزیون بگو، مصرف آب کم بشود، نگران آب و جیرهبندی آب و قحطی آب هستیم. گفتم: خوب نمیشود عوض اینکه به مردم بگوییم آب کم مصرف کنید، چمن را حذف کنید. سبزی بکارید. سبزی هفتهای یک بار دوبار آب میخواهد. چمن هر روز آب میخواهد. میگوید: یعنی در ادارات سبزی بکاریم؟ میگوید: زشت است. نمیشود. چرا نمیشود؟ آمریکا این کار را کرد. یک سال در آمریکا آب کم آمد، بخشنامه آمد چمن حذف، سبزی بکارید. منتهی ما فکر میکنیم اگر چمن بکاریم، روشنفکر هستیم، سبزی بکاریم، دهاتی هستیم.
قرائتی ادامه داد: تازه زندهباد دهاتیها! دهاتیها به گردن ما حق دارند. دهاتی تولیدکننده هستند، شهریها مصرفکننده هستند. دهاتی بر شهر ارزش دارد. ببینید ما جگر اینکه چمن را تبدیل به سبزی کنیم نداریم. طرحهایی باید باشد. یک نامه خدمت مقام معظم رهبری نوشتیم که برای ازدواج یک وزارتخانه درست شود. وزارت ازدواج. ازدواج مهمتر از ورزش است. ما وزارت ورزش داریم، وزارت ازدواج هم باید داشته باشیم. پنجاه شصت قفل به ازدواج خورده است که این قفلها را غیر از عزم ملی نمیتواند باز کند. همه گیر کردهاند. کار فکری میخواهد، کار فرهنگی میخواهد. کار اعتقادی میخواهد، کار اقتصادی میخواهد. کار مسکن میخواهد. کار اشتغال میخواهد. اشکال دارد که بعضی از درسهای آموزش وپرورش حذف بشود؟ به جایش یک شغل یاد بگیرند. دیپلم ما در این دوازده سال یک هنری یاد بگیرد؟ دانشگاه ما هم در این چهار سال یک هنری یاد بگیرد. منتظر استخدام نباشند، استخدام نیست، نیست، نیست. یک بار دیگر نیست، نیست، نیست، استخدام نیست.
وی اظهارات داشت: من سی سال معاون وزیر آموزش و پرورش بودم. سه تا هم بچه لیسانس دارم. یکی از آنها را هم استخدام نکردند. استخدام نیست. خانمها بروید و یک چیزی یاد بگیرید. هی لیسانس، لیسانس، لیسانس، حال ندارد کار کند، کار هم بلد نیست کند. ازدواجش عقب میافتد، سر سفره پدرش مینشیند. افسرده میشود. گناه میکند، غصه میخورد. همه مشکلات برای این است که این جوهر نیست. کار نمیتواند بکند. دوازده سال جوان در اختیار آموزش و پرورش است. یک هنری یاد بگیرد. حالا هر هنری که دوست دارد. اگر هر دیپلم ما یک هنر داشت و هر لیسانس ما دو هنر داشت، انقدر کارها گیر نمیکرد. کارهایی که گیر کرده است، از بیعرضگی ماست.
منبع: میزان
nasser
۱۳۹۵-۰۳-۲۵ at ۸:۴۵ ب.ظ
جناب قرایتی بخش حذف ورزش و بودجه آن را نسنجیده فرموده اید به هزار دلیل واضح که لازم به ذکر نیست البته اینکه این بودجه برای چه چیز و چگونه هزینه میشود برای ورزش جای بسیار بحث است و اگر قراراست که چیزی در بودجه حذف شود باز صد ها محل بی مورد است که حاصلش جز تنبل پروری برای یک عده نیست. در مورد صرفه جویی اب هم بله باید در مصرف آب محتاط بود ولی را ه حل ان در شهر ها با لا بردن قیمت آب است تا انجایی که صرفه جویی ان برای مصرف کننذه معنی دار شود وگر نه با موعظه درست نمی شود. ۹۲ درصد مصرف اب در کشور در بخش کشاورزیست یک مطالعه های بفرمایید و ببینید در این کشور خشک تا به حال چه مقدار برای مصرف صحیح و علمی اب در این بخش هزینه شده که البته آب تنها معضل بخش کشاورزی کشور نیست چرا که کل نحوه و مدیریت تولید کشاورزی مملکت علمی و اقتصادی نیست.
ولی ان قسمت از فرمایشتان در مورد نظام آموزشی که محصلین و دانشجویان بعد از فارق التحصیلی جز مقداری محفوضات چیزی یاد نمی گیرند صحیح است. ای کاش به جای این همه دانشگاه دولت همت به تاسیس مدارس حرفه ای ( اصطلاحا کالج در غرب)کرده بود تا این جوانان حرفه ای اموخته بودند به جای گرفتن مدرکی که بسیاری از انها هم چندان در سایر نقاط جهان از اعتبار ی برخوردار نیست.